تنگی نفس؛ نشانه ها، دلایل و راه های درمان آن
به گزارش مجله جهانگیر، تنگی نفس به معنای احساس عدم توانایی در دریافت هوای کافی می باشد که در علم پزشکی برای این حالت از اصطلاح دیسپنیا استفاده می گردد. به عبارت بهتر زمانی که هوای کافی به ریه ها نرسد، انسان دچار تنگی نفس می گردد که این امر می تواند نشانه یک اختلال بنیادین در سلامت فرد باشد. اگر شما هم با چنین حالتی روبرو هستید، مطالعه این مطلب می تواند به شما یاری کند تا شرایط سلامت خود را بهتر مورد ارزیابی قرار دهید.
تنگی نفس چیست؟
به طور معمول هر فرد سالمی در هر دقیقه 20 بار دم و بازدم انجام می دهد که این به معنای روزانه تقریبا 30 هزار بار تکرار این فعالیت است. گاهی ممکن است درصورت ورزش سنگین یا سرماخوردگی ساده در این الگو اختلال ایجاد شود، اما تقریباً هرگز احساس تنگی نفس نخواهید کرد. تنگی نفس یعنی مطلع شدن از تنفس نامطلوب و غیر طبیعی و احساس تنفس سخت و ناخوشایند است. به عبارت دیگر انسان طبیعی نسبت به نفس کشیدن خود مطلعی چندانی ندارد، اما در کسی که دچار تنگی نفس می شود، نسبت به تنفس خود و معمولاً سختی آن مطلعی پیدا می نماید. عموماً تنگی نفس به تنفس سریع و همراه با سختی گفته می شود و در زمان تنگی نفس، بیمار از عضلات گردن، شانه ها و شکم (عضلات فرعی تنفسی) نیز برای تنفس استفاده می نماید. در علم پزشکی بروز چنین حالتی را Dyspnea می گویند که برابر با تنگی نفس است.
علائم تنگی نفس چیست؟
در این حالت، احساس می کنید نفستان بالا نمی آید. حس می کنید هوای کافی به ریه نمی رسد یا نمی توانید نفس عمیق بکشید. همچنین ممکن است در قفسه سینه احساس گرفتگی داشته باشید. درصورت ابتلا به تنگی نفس، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
1. از نفس افتادن
2. احساس گرفتگی در قفسه سینه
3. احساس خفگی (اختناق هم گفته می شود)
4. عدم توانایی در تنفس عمیق
ممکن است این شرایط حاد (تنگی نفس ناگهانی) یا مزمن (تنگی نفس بلندمدت) باشد. تنگی نفس حاد ظرف چند دقیقه یا ساعت رخ می دهد و ممکن است با علائم دیگری مانند تب، خارش یا سرفه همراه باشد. در حالت مزمن با هرگونه فعالیت روزمره، مانند رفتن از یک اتاق به اتاق دیگر یا بلند شدن از جای خود، حس می کنید نفستان بند آمده است. گاهی تنگی نفس با قرار دریافت در حالت های خاص بهتر یا بدتر می شود. مثلا، اگر کسانی که به بیماری های خاص قلب و ریه دچار هستند صاف دراز بکشند، دچار تنگی نفس می شوند. توجه به علائم به پزشک یاری می نماید تا مشکل را پیدا و بهترین روش درمان را پیشنهاد کند.
دلایل اصلی تنگی نفس چیست؟
بیشتر موارد تنگی نفس مربوط به شرایط قلب یا ریه هستند. قلب شما و ریه هایتان درگیر انتقال دادن اکسیژن به بافت های شما و خارج کردن دی اکسید کربن بوده و مسائل در ارتباط با هر یک از این فرایند ها که تنفس شما را تحت تاثیر قرار می دهند، می باشند. در اینجا بعضی از دلایل اصلی ایجاد تنگی نفس را مشاهده خواهید کرد؛
1. اضطراب
اضطراب یکی از علت های اصلی تنگی نفس در افرادی است که مشکل خاصی در سلامتی خود ندارند. وقتی فرد با یک حمله اضطرابی روبرو می شود، یا در موقعیتی بسیار استرس برانگیز قرار می گیرد، ممکن است احساس کند دچار تنگی نفس شده یا در حال خفه شدن است. نتیجه ای که چاقی برای تنفس دارد چیزی مشابه اثر بارداری بر تنفس است. وقتی چربی در ناحیه شکم تجمع می یابد، به دیافراگم فشار وارد نموده و باز شدن آن را به سختی روبرو می نماید، در نتیجه احساس تنگی نفس ایجاد می شود. در چنین مواردی، مهم است که بدانید چگونه حملات اضطرابی را تشخیص دهید. وقتی کسی دچار یک حمله اضطرابی می شود، اول باید بنشیند و سعی کند آرام شود. سپس، باید سعی کند بدون تلاش برای کنترل موقعیت، به طور نرمال نفس بکشد. کسی که اغلب دچار حملات اضطرابی می شود به یاری حرفه ای احتیاج دارد تا یاد بگیرد چگونه و با چه تکنیک هایی بر اضطراب خود غلبه کند. درخواست یاری کردن هیچ ایرادی ندارد. در واقع شما می توانید جلوی حملات اضطرابی بعدی را بگیرید.
10 راه موثر خانگی برای درمان استرس و اضطراب
2. ناراحتی های قلبی
قلب شما، خون را در تمام بدنتان پمپاژ می نماید. وقتی قلب به هر دلیلی به درستی کار نکند، خون هم به درستی در بدن به جریان نمی افتد. این اتفاق معمولاً زمانی روی می دهد که فرد ِ دچار مسائل قلبی، فعالیتی انجام می دهد که احتیاجمند افزایش ضربان قلب است. یعنی بخش های خاصی از بدن، خون و اکسیژن مورد احتیاجشان را دریافت نمی نمایند. در نتیجه، این قسمت ها سیگنالی به سیستم عصبی مرکزی ارسال می نمایند و این ارسال پیغام، خودش را به صورت احساس تنگی نفس نشان می دهد که ممکن است با احساس درد در قفسه سینه نیز همراه باشد. در چنین مواردی، باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک می تواند درمان مناسب و دستورالعمل های لازم را برای سازگاری پیدا کردن با موقعیتی خاص ارائه بدهد.
3. ناراحتی های تنفسی
در مورد مسائل تنفسی، چند علت گوناگون را می توانیم مطرح کنیم. حملات آلرژی، آسم، برونشیت، بیماری مزمن انسدادی ریه، پنومونی، یا هر عارضه ای در راه های هوایی می تواند احساس تنگی نفس در فرد ایجاد کند. در ارتباط با مسائل تنفسی می توانیم نارسایی تنفسی ناشی از ویروس کرونا را نیز عامل احساس تنگی نفس بدانیم. دیسپنیا یا تنگی نفس، یکی از علائم عفونت کووید-19 است که عامل پاندمی کنونی محسوب می شود. در چنین مواردی، مهم ترین کاری که می توان انجام داد مراجعه به پزشک متخصص است. پزشک متخصص کسی است که می تواند تشخیص بدهد کدام مشکل تنفسی باید تحت مداوا قرار بگیرد و درمان لازم را توصیه خواهد نمود. درمان می تواند طیف گسترده ای داشته باشد، از استراحت گرفته تا درمان های تخصصی تر مانند آنتی بیوتیک ها.
4. مسائل عصبی و عضلانی
بیماری های عصبی عضلانی گوناگونی می توانند هم بر دیافراگم و هم بر عضلات حفره قفسه سینه اثر بگذارند که نتیجه آن، عدم عملکرد درست سیستم تنفسی خواهد بود. در این مورد باید به پزشک متخصص مراجعه کنید تا مشکل را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز نماید.
5. چاقی
نتیجه ای که چاقی برای تنفس دارد چیزی مشابه اثر بارداری بر تنفس است. وقتی چربی در ناحیه شکم تجمع می یابد، به دیافراگم فشار وارد نموده و باز شدن آن را به سختی روبرو می نماید، در نتیجه احساس ناراحت نماینده تنگی نفس ایجاد می شود. در چنین مواردی، توصیه می کنیم به یک متخصص تغذیه و رژیم مراجعه کنید تا دستورالعمل های لازم و درست برای کاهش وزن اضافی را دریافت کنید.
6. اضطراب و استرس
اضطراب یکی از علت های اصلی تنگی نفس در افرادی است که مشکل خاصی در سلامتی خود ندارند. وقتی فرد با یک حمله اضطرابی روبرو می شود، یا در موقعیتی بسیار استرس برانگیز قرار می گیرد، ممکن است احساس کند دچار تنگی نفس شده یا در حال خفه شدن است. نتیجه ای که چاقی برای تنفس دارد چیزی مشابه اثر بارداری بر تنفس است. وقتی چربی در ناحیه شکم تجمع می یابد، به دیافراگم فشار وارد نموده و باز شدن آن را به سختی روبرو می نماید، در نتیجه احساس تنگی نفس ایجاد می شود. در چنین مواردی، مهم است که بدانید چگونه حملات اضطرابی را تشخیص دهید. وقتی کسی دچار یک حمله اضطرابی می شود، اول باید بنشیند و سعی کند آرام شود. سپس، باید سعی کند بدون تلاش برای کنترل موقعیت، به طور نرمال نفس بکشد. کسی که اغلب دچار حملات اضطرابی می شود به یاری حرفه ای احتیاج دارد تا یاد بگیرد چگونه و با چه تکنیک هایی بر اضطراب خود غلبه کند. درخواست یاری کردن هیچ ایرادی ندارد. در واقع شما می توانید جلوی حملات اضطرابی بعدی را بگیرید.
زیر پوست استرس و اضطراب ما ایرانی ها
7. بارداری
وقتی یک خانم در سه ماهه سوم بارداری اش است، حضور جفت و جنین به این معنی است که دیافراگم مادر، فضای کمتری برای باز شدن دارد. نتیجه این شرایط این است که ریه ها نمی توانند به خوبی منبسط شوند و مادر احساس تنگی نفس می نماید. این اتفاق برای بیشتر خانم های باردار طبیعی است و باید آرام بمانید. نشستن روی کوسن یا بالش با زاویه 45 درجه می تواند یاری کند این احساس کنترل شود. وقتی نشستید باید سعی کنید با الگویی نرمال نفس بکشید و نترسید. همین حالت را موقع دراز کشیدن هم باید رعایت کنید. خانم باردار نباید به صورت افقی دراز بکشد و بخوابد. شرایط افقی باعث تشدید احساس تنگی نفس می شود، زیرا به دلیل جاذبه زمین، فشار بیشتری به دیافراگم وارد خواهد شد.
8. فعالیت های شدید ورزشی
گاهی ورزش زیاد یا انجام نادرست ورزش می تواند منجر به تنگی نفس شود. این اتفاق می تواند هم برای افرادی بیفتد که به ورزش کردن عادت دارند و هم برای افرادی که از تناسب اندام برخوردار نیستند. اما بیشتر در میان آن هایی معمول است که اغلب یکجانشین هستند و تحرکی ندارند و یا اضافه وزن دارند. در این موارد، ضروری است میزان و نوع فعالیت با شرایط فیزیکی فرد متناسب شود و سپس کم کم، شدت تحرک و فعالیت افزایش بیابد. این افراد تدریجاً می توانند به فعالیت های پُرشدت تری بپردازند.
انواع تنگی نفس
1. تنگی نفس تلاشی
این نوع از تنگی نفس گاه حالت تلاشی پیدا می نماید، یعنی با فعالیت و تلاش بدنی فرد ارتباط مستقیم دارد. انسان به طور طبیعی اگر به شدت و بدون آمادگی قبلی ورزش کند و یا مسافت طولانی را بدود، این نوع تنگی نفس را تجربه خواهد نمود. در افراد مبتلا به بعضی بیماری های قلبی مانند مسائل دریچه ای یا نارسایی قلبی، تنگی نفس با فعالیت های کمتری ایجاد می شود. به گونه ای که حتی در موارد شدید بیماری، راه رفتن عادی و انجام کار های اولیه با تنگی نفس همراه می شود. در شدید ترین نوع تنگی نفس، بیمار حتی در حالت استراحت و خوابیده نیز دچار تنگی نفس می باشد.
2. ارتوپنه یا تنگی نفس در حالت درازکشیده
نوع دیگری از تنگی نفس قلبی در حالت دراز کش و خوابیده ایجاد می شود که در طب به آن ارتوپنه می گویند. یعنی قلب فرد به حدی نارساست که نمی تواند خون موجود در ریه ها را تخلیه کند و فرد مجبور است با یاری دریافت از نیروی جاذبه این کار را انجام دهد. به همین جهت بیماران مبتلا به نارسایی قلب، هنگام خواب زیر سرشان دو یا چند بالش می گذارند. به عبارت دیگر وقتی این افراد دراز می کشند، ریه فرد در آب بدن غرق می شود و احساس خفگی به وی دست می دهد. در این صورت بیمار جهت تنفس راحت باید بنشیند.
3. تنگی نفس حمله ای شبانه
حالت دیگری نیز وجود دارد که به صورت حملات شبانه تنگی نفس خود رانشان می دهد. به این صورت که 4 - 2 ساعت بعد از خواب به طور ناگهانی بیمار مبتلا به نارسایی قلبی با حالت خفگی از خواب می پرد، خود را به پنجره می رساند تا با نفس کشیدن در هوای آزاد خود را نجات دهد. در افراد مبتلا به نارسایی قلبی که اغلب دچار ورم پا نیز هستند، در طول شب آب های جمع شده در پا ها بتدریج تخلیه می شوند و به سوی ریه های فرد می آیند و در آنجا جمع می شوند. تجمع مایعات اضافه در ریه باعث می شود فرد دچار احساس تنگی نفس و حالت خفتگی شود. تنگی نفس حمله ای شبانه معینه بیماری قلبی است. البته در بیماری آسم و برونشیت مزمن نیز فرد ممکن است با حالت تنگی نفس از خواب بیدار شود، ولی این دو مورد تا حدی قابل افتراق با تنگی نفس قلبی هستند. بدین ترتیب که در آسم فرد سابقه قبلی دارد، بعد از نیمه شب دچار حمله می شود و با اسپری های گشاد نماینده مجاری تنفسی بهتر می شود. در برونشیت مزمن نیز حمله تنگی نفس در پاسی از شب بروز پیدا می نماید و با دفع خلط تنگی نفس بیمار مرتفع می شود.
4. تنگی نفس بازدمی
اشکال در خارج کردن هوا از ریه ها. هوا براحتی به داخل ریه می رود، ولی خروج آن مشکل است. از آنجا که بیمار هوا را به سختی به بیرون می راند، صدای خس خس ایجاد می نماید که به آن تنفس آسمی گفته می شود.
عوامل تحریک نماینده تنگی نفس چیست؟
آلاینده های زیست محیطی نظیر مواد شیمیایی همچنین بخار، گرد و خاک و دود می توانند تنفس را برای افراد مبتلا به تنگی نفس سخت نمایند. افرادی که آسم دارند نیز ممکن است در روبروه با آلرژی هایی نظیر گرده گیاهان یا کپک به تنگی نفس دچار شوند. بعضی آلاینده ها نظیر دود سیگار هم که توسط خود فرد وارد ریه ها می شود تنگی نفس را بیشتر می نمایند و قابل پیشگیری هستند. بیماری مزمن انسدادی ریه به طیف مختلفی از بیماری ها اطلاق می شود؛ بیماری هایی نظیر برونشیت مزمن و هواگرفتگی. همه این اختلالات باعث می شوند تا نفس کشیدن سخت شود. باید به خاطر داشت که هرکسی که مبتلا به تنگی نفس است لزوما به بیماری های مزمن انسدادی ریه مبتلا نیست، بلکه طبق گفته بنیاد بیماری های مزمن انسدادی ریه، 90 درصد افرادی که به بیماری مزمن انسدادی ریه دچار هستند، در برهه ای از عمر خود سیگار می کشیده اند.
چگونه می توان تنگی نفس را تشخیص داد؟
پزشک می تواند در پیدا کردن دلیل مشکل تنفسی به شما یاری کند. او ابتدا از علائمتان سوال می نماید و معاینه فیزیکی انجام می دهد. همچنین ممکن است از شما بخواهد چند آزمایش انجام دهید. شاید پزشک برای پیدا کردن علت بروز تنگی نفس از شما بخواهد از قفسه سینه عکس برداری کنید. روش دیگر، دریافت نوار قلب است. در این روش، پزشک از شما می خواهد دراز بکشید تا قلبتان را مورد معاینه قرار دهد. این دستگاه با ارائه تصویر، سیگنال الکتریکی قلبتان را نشان می دهد. شاید لازم باشد سی تی اسکن انجام دهید که نوع دیگری از عکس برداری با اشعه ایکس محسوب می شود. پزشک میزان قدرت تنفس شما (که به آن دم سنجی گفته می شود) و میزان اکسیژن خونتان را اندازه می گیرد. همچنین ممکن است لازم باشد آزمایش خون دهید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر تنگی نفس شما به طور ناگهانی بروز نموده و عملکرد شما را تحت تاثیر قرار داد، باید هوشیار باشید که ممکن است خطری شما را تهدید کند. اگر این تنگی نفس همراه با درد قفسه سینه، غش، یا تهوع باشد، ممکن است نشانه بروز حمله قلبی یا آمبولی ریوی باشد، پس بلافاصله، از مراقبت های پزشکی اورژانس یاری بگیرید. اگر تنگی نفس شما همراه با علائم زیر باشد به پزشک خود مراجعه کنید:
تورم در پا و مچ پا
مشکل در تنفس هنگام دراز کشیدن
تب بالا، لرز و سرفه
کبودی لب ها و یا نوک انگشتان
خس خس سینه
استریدور: خشونت صدا که با تنفس رخ می دهد
بدتر شدن نفس تنگی موجود
تنگی نفس را چگونه می توان درمان کرد؟
پزشکان برای درمان تنگی نفس، به آنالیز علت مسائلی که در تنفس بیمار وجود دارد می پردازند و با همکاری بیمار به راحت تر نفس کشیدن او یاری می نمایند. درمان تنگی نفس بسته به علت آن، در هر فرد متغیر است. اگر تنگی نفس با آسم در ارتباط باشد معمولا با دارو هایی نظیر استروئید ها و برونکودیلاتور ها برطرف می شود. اما اگر بر اثر عفونت هایی نظیر سینه پهلو باشد، مصرف آنتی بیوتیک به بهبود آن یاری خواهد نمود. سایر دارو ها نظیر دارو های ضدالتهاب و ضداضطراب نیز می توانند مفید واقع شوند.
مسائل تنفسی که در نتیجه بیماری های مزمن انسدادی ریه به وجود آمده اند را نیز می توان با تکنیک های خاص تنفس نظیر تنفس با لب های بسته و تمرین های استقامتی برطرف نمود. افراد می توانند انجام این تمرین ها را در برنامه های ویژه بهبود ریه، بیاموزند. یکی از مراکزی که به انجام تحقیقات در مورد تنگی نفس می پردازد اعلام نموده است که شرکت در این دوره های آموزشی (حتی اگر علل ریشه ای بیماری به قوت خود باقی بماند) برای افراد سودمند است. اگر آزمایش ها معین نمایند که سطح اکسیژن خون پایین است، می توان از اکسیژن های مکمل استفاده کرد. هر چند باید به خاطر داشت دلیلی وجود ندارد که افراد مبتلا به تنگی نفس لزوما سطح اکسیژن خون پایینی داشته باشند. بر طبق گفته آن مرکز تحقیقاتی، اگر جریان هوای خنک در اطراف سر و صورت بسیاری از افراد مبتلا به تنگی نفس عبور کند، علائم تنگی نفس در آن ها بهبود خواهد یافت.
اقدامات پیشگیرانه در مورد تنگی نفس
1. ترک سیگار: ترک مصرف سیگار تاثیر فوق العاده ای دارد. هنگامی که بدن شما عاری از تنباکو است، خطر ابتلاء به بیماری های قلبی، بیماری های ریوی و سرطان، به تدریج کاهش می یابد، حتی اگر سال های زیادی سیگار مصرف نموده باشید.
2. اجتناب از قرار دریافت در معرض آلاینده ها: تا حد امکان از استنشاق مواد آلرژی زا و سموم محیطی جلوگیری کنید.
3. کاهش وزن اضافی: اگر اضافه وزن دارید حتماً تلاش کنید تا وزن خود را کاهش دهید، اما دقت کنید که این کار را با ورزش شدید و یا رژیم های غذایی سخت انجام ندهید.
4. توجه به بیماری های زمینه ای: اگر دچار یک بیماری زمینه ای هستید، آن را درمان کنید.
5. اجتناب از فعالیت های شدید ورزشی: دقت کنید که فعالیت های شدید تأثیری مستقیم بر تنگی نفس شما دارد. همچنین از ورزش کردن در ارتفاع بیش 1500 متری نیز جداً خودداری کنید.
چرا با وجود اتمام دوره سرماخوردگی، هنوز سرفه می کنیم؟
چگونه می توان تنگی نفس را بهبود بخشید؟
برای اینکه بتوانید شریاط تنفس خود را بهبود ببخشید راه های مختلفی وجود دارد که در ادامه به بعضی از این راه ها اشاره خواهیم کرد؛
1. تنفس عمیق شکمی
احتمالا تا پیش از این درباره تنفس شکمی که به نام تنفس دیافراگمی نیز شناخته می شود، چیز هایی شنیده اید. تنفس دیافراگمی نه تنها به کسب آرامش یاری می نماید، بلکه در کاهش تنش و استرس در بدن نیز نقش دارد. تنفس دیافراگمی به آرامش سیستم عصبی سمپاتیک که مسئول فعال کردن واکنش جنگ یا گریز است، یاری می نماید. یک دست خود را روی شکم قرار داده و به صورت عمیق و مداوم به وسیله بینی تنفس کنید. شما باید بالا و پایین رفتن شکم هنگام دم و بازدم را زیر دست خود احساس کنید. توجه داشته باشید که عمل بازدم باید طولانی تر از عمل دم انجام شود. این کار را برای چند دقیقه تکرار کنید.
2. تنفس لب غنچه ای
تنفس لب غنچه ای روشی دیگر برای تنفس کنترل شده و کسب آرامش است. شانه ها و گردن خود را شل نموده و برای دو شماره به وسیله بینی عمل دم را انجام دهید. سپس، لب های خود را غنچه نموده (همانند زمانی که برای سوت زدن آماده می شوید) و هوا را به آرامی برای چهار شماره خارج کنید. تنفس لب غنچه ای می تواند به آزاد شدن هوایی که در ریه ها گرفتار شده است، یاری کند. این تکنیک به ویژه برای زمانی که اشیا سنگین را بلند می کنید یا از پله ها بالا می روید، مفید است.
3. خم شدن به سمت جلو در حالت نشسته
زمانی که با تنگی نفس روبرو می شوند، بیشتر مردم در حالت ایستاده به جلو خم شده و دست های خود را به زانوهایشان تکیه می دهند، اما این شرایط مناسبی برای بهبود تنفس نیست. هنگام تنگی نفس، خم شدن به سمت جلو در حالت نشسته گزینه بهتری برای یاری به بهبود این شرایط است. خم شدن به سمت جلو در حالت نشسته به بدن اجازه می دهد تا تنفسی طولانی تر و عمیق تر از زمانی که در حالت ایستاده به زانو هایی خود تکیه داده اید، داشته باشد. روی یک جایگاه نشسته و کف پا ها را صاف روی زمین قرار دهید، سپس به سمت جلو خم شوید. در صورت امکان، پیشانی خود را روی میز قرار دهید، زیرا این کار به آرامش و شل شدن عضلات گردن و شانه ها یاری می نماید.
4. ایستادن با یاری یک تکیه گاه
اگر با تنگی نفس و سختی در تنفس روبرو شده اید، اما مکانی برای نشستن وجود ندارد، یکی از بهترین اقداماتی که می توانید انجام دهید تکیه دادن به سطحی پایدار و محکم است. یک دیوار می تواند گزینه ای خوب برای این کار باشد. شما می توانید پشت خود را به دیوار تکیه دهید. این کار به آرامش بدن و راستا های هوایی یاری می نماید.
5. یوگا
بنابر پژوهش های اولیه که نتایج آن در نشست سالانه کالج متخصصین بیماری های قفسه سینه آمریکا ارائه شد، بعضی حرکات آرامش بخش یوگا برای افراد مبتلا به بیماری های ریوی، مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، ممکن است به تسکین شرایط آن ها یاری کند. در یک مطالعه کوچک، 29 بیمار که حرکات یوگا انجام می دادند، بهبود در شرایط تنفس و عملکرد ریه خود پس از گذشت سه ماه را تجربه کردند.
6. استفاده از بخار
اگر به واسطه انباشت مخاط ناشی از یک بیماری ویروسی یا باکتریایی با تنگی نفس روبرو هستید، استنشاق بخار یک روش ساده برای یاری به بهبود این شرایط است. استنشاق بخار به برطرف گرفتگی بینی و تنفس بهتر یاری می نماید. یک کاسه را با آب داغ پر نموده و چند قطره روغن اکالیپتوس یا نعناع به آن اضافه کنید. این ترکیب می تواند به پاکسازی راستا های هوایی یاری کند. به طور خاص، اکالیپتوس دارای خواص ضد ویروس، ضد باکتری و ضد قارچ است. یک حوله را روی سر خود قرار داده و بخار آب را برای چند دقیقه تنفس کنید.
7. نوشیدن چای زنجبیل
نوشیدن چای زنجبیل یک درمان خانگی ساده دیگر برای برطرف گرفتگی بینی و تنفس بهتر است. زنجبیل گیاهی با ویژگی های شفابخش مختلف است. چای زنجبیل می تواند به سرفه و دفع مخاط اضافه یاری کند. شما می توانید چای زنجبیل را به راحتی در خانه آماده کنید. به اندازه یک یا دو قاشق غذاخوری زنجبیل تازه را پوست گرفته و خرد کنید و آن را به دو فنجان آب جوش اضافه کنید. یک درپوش روی آن گذاشته و اجازه دهید برای 10 دقیقه به آرامی بجوشد و دم بکشد. چای را از یک صافی عبور داده و برای بهبود طعم، اندکی عسل به آن اضافه کنید.
منبع: فرارو