7 فیلم برتر صابر ابر؛ بازیگری که دوست ندارد کلیشه شود - مجله جهانگیر

• فیلم های هومن سیدی؛ کارگردانی شیفته فرم و تصویر

1. دایره زنگی

• کارگردان: پریسا بخت آور
• سال تولید: 1386

با وجود اینکه ابر پیش از بازی در دایره زنگی، تجربه بازی در مینای شهرخاموش را داشت ولی در فیلم بخت آور بسیار دیده شد و راستاش در سینما خیلی زود با این فیلم هموار شد. دایره زنگی در سالی که اکران شد، جزء فیلم های پیروز و پرفروش بود و با وجود حضور چهره هایی چون مهران مدیری، امین حیایی و محمدرضا شریفی نیا، بازی صابر ابر بیش از همه به چشم آمد.

با وجود بازیگران سرشناس فیلم، ابر نقش محوری در دایره زنگی دارد و حضورش در فیلم بسیار تأثیرگذار است. او در این فیلم به خوبی توانست نقش جوانی ساده و عاشق پیشه را بازی کند و تماشاگران در طول فیلم به خوبی با اتفاقات پیش آمده برای او همراه می شوند. ابر در دایره زنگی در نقش یک نصاب ماهواره به خانه های شمال شهر می رود و تصمیم دارد با پولش به دختری که تازه با او آشنا شده، کمک کند. روبروه ابر با همسایگان که هر کدام عقیده و اخلاق خاص خودشان را دارند، از لحظات جذاب فیلم است.

دایره زنگی برای صابر ابر جوان یک سکوی پرتاب بزرگ بود. او نتیجه اعتماد کارگردان را به خوبی داد و خودش را به عنوان بازیگری توانمند معرفی کرد. به اعتقاد برخی از منتقدان اگر در آن سال فیلم دایره زنگی از جشنواره فیلم فجر خارج نمی شد، صابر ابر یکی از شانس های دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد بود. پس از دایره زنگی بار دیگر نگاه منتقدان به این بازیگر جوان بود. آن ها می خواستند ببیند پیروزیت او در این فیلم اتفاقی بوده یا او خواهد توانست راستا پیروزیت را با تکیه بر توانایی هایش طی کند.

2. درباره الی

• کارگردان: اصغر فرهادی
• سال تولید: 1387

درباره الی را باید یکی از مهم ترین فیلم های سینمای ایران در دو دهه اخیر دانست و صابر ابر چه خوش شانس بوده که در همان ابتدای راستا بازیگریش تجربه بازی در فیلمی از اصغر فرهادی را داشته است. نقش او در فیلم کم و کوتاه است ولی همان نقش کم هم به خوبی درآمد و خیلی خوب دیده شد. ابر برای این فیلم نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشنواره فیلم فجر شد؛ جایزه ای که در نهایت به علیرضا خمسه به خاطر بازی در فیلم بیست رسید.

ابر در درباره الی در قامت جوانی عصبی و از همه جا بی خبر ظاهر شده که هیچ اطلاعی از سفر نامزدش به شمال کشور ندارد و همین باعث بروز درگیری و تنش میان او و دوستان نامزدش می گردد. قطعا بازی در فیلمی از فرهادی تجربه ای گران بها برای این بازیگر به شمار می رود. این تجربه ها سبب شد تا ابر در ادامه تن به نقش های سخیف و ضعیف ندهد و دست به عصا نقش هایش را انتخاب کند.

از بخت خوب ابر، درباره الی همچون دایره زنگی بسیار دیده شد و حتی در سطح جهانی هم مخاطب پیدا کرد. در همان سال های نخستین ورود ابر به سینما بخت و اقبال با او یار بود تا او در چند فیلم مهم بازی کند و همین باعث دیده شدنش در ابعاد وسیع گردد. حالا دیگر بسکمک معتقدند یک بازیگر توانمند به سینمای ایران اضافه شده است.

3. اینجا بدون من

• کارگردان: بهرام توکلی
• سال تولید: 1389

انتخاب های هوشمندانه ابر جهت ایفای نقش عاملی بود تا او در هر فیلمی بازی نکند. همین حساسیت این بازیگر در انتخاب نقش، فیلم های ضعیف کارنامه بازیگریش را کم و فیلم های خوب و قابل اعتنایش را زیاد کرده است. ابر در این سال ها دیگر به بازیگری شناخته تبدیل شده و حالا دیگر کارگردان ها به او اطمینان می کنند تا نقش های اصلی فیلم هایشان را بدهند.

صابر ابر در اینجا بدون من یکی از بهترین بازی هایش را دارد. بهرام توکلی با سپردن یکی از نقش های مهم فیلمش به ابر، بر توانایی های او در بازیگری صحه گذاشت. ابر در این فیلم نقش جوانی سرخورده، غمگین و آشفته حال را بازی می کند. بازی او در این نقش بسیار خوب درآمده و جزء خاطره انگیز ترین بازی های ابر به شمار می رود.

بازی صابر ابر در نقش احسان، پس از سال ها به نمادی برای ناکامی ها و سرخوردگی های جوانان دهه شصت تبدیل شد. دیالوگ های او در فیلم با مرور زمان نه تنها از یاد نرفت، بلکه بارها و بارها توسط جوانان در شبکه های اجتماعی تکرار شد. شاید از این فیلم به بعد، باید صابر ابر را کننده جوانان دهه شصتی در سینمای ایران ایران دانست.

اینجا بدون من با بازی ابر تحسین منتقدان و تماشاگران فیلم را به دنبال داشت. هرچند فیلم داستان تلخ و گزند ه ای داشت ولی در روایت و داستانگویی بسیار پیروز عمل کرد. به ویژه بازی بازیگرانش، بر تأثیرگذاری فیلم افزود. فیلم در زمان اکران هم در داخل کشور و در جشنواره خارجی بسیار دیده شد.

4. برف روی کاج ها

• کارگردان: پیمان معادی
• سال تولید: 1389

جسارت در فیلم سازی یعنی دادن نقش های متفاوت به بازیگران؛ کاری که پیمان معادی در برف روی کاج ها با صابر ابر کرد. معادی در این فیلم، ابر را از نقش هایی که دیگر برای او حالت کلیشه پیدا کرده بود، دور کرد و نقشی متفاوت به او داد. ابر در برف روی کاج ها دیگر آن جوان عصبی و ناراحت فیلم های قبلش نیست و نقش جوان احساسی و عاشق پیشه را بازی می کند.

برف روی کاج ها فیلم خاصی در سینمای ایران است. حال و هوای مخصوص به خودش را دارد و فضای خاصی را به مخاطبش القا می کند. اگرچه ابر در این فیلم نقش فرعی را برعهده دارد ولی ورودش از میانه های فیلم، فضای فیلم را به کلی تغییر می دهد و بسیار بر تماشایی شدن فیلم می افزاید. ابر در این فیلم جوانی خوش خیال و احساساتی است که دل در گرو زن همسایه داده و در حال تجربه کردن دوران تازه ای در زندگیش است.

صابر ابر با برف روی کاج ها نشان داد توانایی بازی در نقش های متفاوت را دارد. او به خوبی از پس نقش نریمان در فیلم برآمد تا فصل تازه ای در بازیگریش باز گردد. فیلم پیمان معادی با آن فضای سیاه و سفید و ریتم کندش، یکی از بهترین فیلم های عاشقانه سینمای ایران به شمار می رود.

5. رخ دیوانه

• کارگردان: ابوالحسن داودی
• سال تولید: 1393

اعتماد کردن به صابر ابر در ایفای نقش های مختلف نتیجه داد و کارگردان های دیگر را در بازی دریافت از این بازیگر در نقش های متفاوت جسور کرد. فیلم جوان پسند داودی در اکران با استقبال مردمی روبرو شد و روایت پیچیده و غیرخطی فیلم برای تماشاگر ایرانی جذاب بود.

صابر ابر در رخ دیوانه در کنار دیگر چهره های سینمای ایران بازی خوبی را ارائه می دهد. رخ دیوانه چند شخصیت اصلی و مهم دارد که ابر یکی از آن هاست. فضای جذاب و پرتحرک فیلم تا حدودی با دیگر فیلم هایی که ابر در آن ها بازی کرده، تفاوت دارد و این بازیگر از فضای غمگین و ناراحت فیلم های قبلیش فاصله گرفته است. ابر با بازی در نقش کاوه از همان ابتدای فیلم نقش مهمی در رخ دیوانه دارد. فیلم با ریتمی سریع و داستانی پرکشش مجال یک لحظه مکث و توقف را به تماشاگرش نمی دهد. رخ دیوانه در شیوه روایت و کارگردانی از فیلم های متفاوت سینمای ایران به شمار می رود که داستانی جوان پسند دارد.

6. قندون جهیزیه

• کارگردان: علی ملاقلی پور
• سال تولید: 1394

صابر ابر که تا این سال در کارنامه اش بیشتر نقش های جدی و افراد یاغی و سرخورده را بازی کرده، این شانس را پیدا می کند تا خودش را در فیلمی کمدی محک بزند. قندون جهیزیه فیلم پرحاشیه ای بود که بر اساس بازی ابر و نگار جواهریان می چرخید. سادگی این زوج و قرار دریافتشان در یک موقعیت ویژه، فضای جالبی را در طول فیلم رقم می زند.

ابر در این فیلم نقش جوانی ساده و کم بضاعت را بازی می کند که به خاطر شرایط بد اقتصادی و قراردریافت در مضیقه اقتصادی مجبور می گردد خانه اش را به یک گروه سینمایی اجاره بدهد. سادگی کاراکتر عطا در فیلم به خلق فضاهای کمدی کمک می کند و ابر با فرورفتن در نقش یک جوان ساده شهرستانی نشان می دهد از پس نقش های کمدی هم برخواهد آمد.

صابر ابر پس از بازی در فیلم های متعدد سینمایی این شانس و خوش اقبالی را داشت تا خودش را فیلمی کمدی که فضایی متفاوت نسبت به دیگر فیلم هایش دارد، محک بزند. هرچه از حضور این بازیگر جوان در سینمای ایران گذشته، اعتماد کارگردانان در سپردن نقش های متفاوت به او بیشتر شده است. او هم به خوبی از این فرصت ها استفاده کرده و توانسته بازی قابل قبولی را ارائه دهد.

7. مسخره باز

• کارگردان: همایون غنی زاده
• سال تولید: 1397

سابقه آشنایی صابر ابر با همایون غنی زاده به سال ها قبل از ساخت فیلم مسخره باز برمی گردد. ابر در سال 1389 در نمایش کالیگولا به کارگردانی غنی زاده بازی کرد و این نمایش آغازگر همکاری های این دو هنرمند شد. نمایشی که یک بار دیگر در سال 1394 به روی صحنه رفت و عنوان پرفروش ترین نمایش سال را هم برای خود کرد.

غنی زاده برای ساخت نخستین فیلم سینمایی خود باز هم سراغ صابر ابر رفت تا این بازیگر یکی دیگر از نقش های متفاوت سینمایی اش را بازی کند. مسخره باز یکی از متفاوت ترین فیلم های سینمای ایران به لحاظ ساخت و کارگردانی است. غنی زاده سعی کرده با تکیه بر قدرت کارگردانی و با الگوگیری از سینماگران آمریکایی فیلمی متفاوت را بسازد.

صابر ابر در این فیلم نقش آرایشگری عشق فیلم و بازیگری را بازی می کند. او در مسخره باز نقش شخصیتی به نام دانش را بازی می کند که به ملاقات سوپراستار خیالیش می رود. دانش جوانی عشق بازیگری است و حالا رویاهایش را در یک آرایشگری جستجو می کند. مسخره باز به لحاظ ویژگی های سینمایی فیلم مهمی در سینمای ایران است. تا پیش از این چنین فیلمی در سینمای ایران ساخته نشده بود و بازی ابر در این فیلم خوب دیده شد.

صابر ابر در کنار این فیلم ها با کارگردان های بزرگی مثل بهمن فرمان آرا، رخشان بنی اعتماد و علی رفیعی کار کرده است. کارنامه بازیگری او ترکیبی از کارگردان های جوان و صاحب نام را تشکیل می دهد. ابر با گذشته زمان اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرده و توانسته خودش را از قالب های کلیشه ای رها کرده است. او پس از دو دهه بازیگری در سینمای ایران، حالا به بازیگری توانمند و قابل اتکا تبدیل شده که همچنان چالش در بازیگری را طلب می کند.