چرا قمر زحل سیلیس به فضا پرتاب می نماید؟
به گزارش مجله جهانگیر، قمر انسلادوس یکی از 83 قمر شناخته شده زحل و یک دنیای اقیانوسی است که حجم زیادی از آب مایع در زیر سطح یخی خود پنهان نموده است. یافته های نو که نور نوی بر فرآیند های در حال وقوع در زیر آن سطح یخی می تاباند، بر اساس داده های جمع آوری شده به وسیله فضاپیمای کاسینی ناسا به دست آمده است که از سال 2004 تا 2017 به دور زحل می چرخید.
پژوهشگران می گویند ما بالاخره فهمیدیم که چرا یکی از قمر های سیاره زحل به نام انسلادوس، سیلیس به فضا پرتاب می نماید.
به نقل از آی ای، قمر یخی زحل موسوم به انسلادوس (Enceladus)، ذرات منجمد سیلیس را به فضا پرتاب می نماید و دانشمندان انتها احتمالا علت آن را دریافته اند.
دانشمندان مدت هاست که می دانند قمر انسلادوس سیلیس یخی را به بیرون پرتاب می نماید که در نهایت به حلقه E زحل راه می یابد، اما شرح خوبی درباره علت این اتفاق نداشتند.
اکنون یک مطالعه نو به وسیله گروهی در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس (UCLA) ممکن است این راز را برملا کند. تحقیقات آن ها نشان می دهد که گرمایش کشندی (جزر و مدی) در هسته سنگی قمر انسلادوس جریان هایی را ایجاد می نماید که سیلیس را به سطح می راند و به محض رسیدن سیلیس به آنجا، احتمالاً به وسیله منافذ گرمابی (هیدروترمال) در اعماق دریا به فضا پرتاب می گردد.
کشف اسرار قمر یخی زحل
قمر انسلادوس یکی از 83 قمر شناخته شده زحل و یک دنیای اقیانوسی است که حجم زیادی از آب مایع در زیر سطح یخی خود پنهان نموده است. یافته های نو که نور نوی بر فرآیند های در حال وقوع در زیر آن سطح یخی می تاباند، بر اساس داده های جمع آوری شده به وسیله فضاپیمای کاسینی ناسا به دست آمده است که از سال 2004 تا 2017 به دور زحل می چرخید.
سیلیس منجمد از کف دریا در اعماق زیر سطح انسلادوس پدیدار می گردد. نیرو های جزر و مدی که به وسیله زحل ایجاد می شوند، جریان هایی را در این اقیانوس پرآب ایجاد می نمایند و چرخه ای را شروع می نمایند که با پرتاب سیلیس یخی به فضا ختم می گردد.
دی اکسید سیلیسیم یا سیلیکا یا سیلیس با فرمول شیمیایی SiO 2 فراوان ترین ترکیب اکسیدی موجود در پوسته زمین است. سیلیس در طبیعت به صورت آزاد یا به صورت ترکیب با سایر اکسید ها وجود دارد. خاک رس، آلکالی فلدسپات و سیلیس مهمترین مواد اولیه بدنه سرامیک ها هستند.
اشلی شوئنفلد دانشجوی دکترا در UCLA در یک بیانیه مطبوعاتی شرح داد: تحقیقات ما نشان می دهد که این جریان ها به میزان ای قوی هستند که می توانند مواد را از کف دریا برداشته و به پوسته یخی قمر انسلادوس برسانند و آن را به فضا پرتاب نمایند. شکستگی های نواری ببری شکل که روی پوسته یخی انسلادوس وجود دارد، راه را به اقیانوس زیرسطحی آن باز می نمایند و می توانند به عنوان مجرای مستقیمی برای پرتاب شدن مواد گرفته شده از اعماق اقیانوس زیرسطحی به فضا عمل نمایند.
شبیه سازی ها عملکرد درونی انسلادوس را فاش کرد
محققان به رهبری شوئنفلد برای رسیدن به این یافته ها مدلی را برای شبیه سازی فرآیندی که در این قمر زحل رخ می دهد، توسعه دادند.
امیلی هاوکینز یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه UCLA که اکنون استادیار فیزیک در دانشگاه لویولا مریمونت (Loyola Marymount) است، می گوید: مدل ما از این ایده که تلاطم همرفتی در اقیانوس به طور موثر مواد مغذی حیاتی را از بستر دریا به پوسته یخی منتقل می نماید، پشتیبانی می نماید.
این مطالعه نو بعلاوه نقش منافذ گرمابی در انسلادوس را روشن می نماید و نشان می دهد که این دریچه ها تأثیری دارند که در تمام مسیر تا حلقه های زحل احساس می گردد.
شبیه سازی ها نشان می دهد که سیلیس احتمالا به سمت حلقه E زحل شناور است، به این معنی که به شکل گیری ویژگی خیره نماینده این سیاره یاری نموده است.
از آنجایی که دریچه های گرمابی نقشی کلیدی در شکل گیری حیات بر روی زمین داشته اند، این مطالعه نو شاخص دیگری مبنی بر این است که قمر های یخی ممکن است کلید یافتن حیات فرازمینی در منظومه شمسی باشند.
منبع: ایسنا
منبع: فرادید