آموزش و پرورش در تنگنای بودجه 99 - مجله جهانگیر

گروه دانشگاه خبرنگاران-فاطمه زهرایی؛* سهم آموزش از بودجه عمومی کشور حدوداً 10 درصد است؛ در حالی که در کشور های پیشرفته دیگر این سهم به طور میانگین 20 درصد از کل بودجه می باشد.

از نکات قابل توجه بودجه سال آینده این است که بودجه اختصاص یافته 16 هزار میلیارد تومان کمتر از برآورد وزیر مربوط برای پوشش تحصیلی کل کشور است که در این صورت 20 درصد دانش آموزان بدون معلم می مانند.

اما راه چاره دولت چیست؟ راه چاره اول؛ طبق ادعای مشاور مالی وزیر آموزش و پرورش در سال 96، مردم 10 هزار میلیارد تومان به مدارس دولتی یاری نموده اند که معادل یک سوم بودجه آموزش و پرورش در آن سال بوده است. در نتیجه بخشی از کسری بودجه ازجیب اولیا جبران می گردد.

بدون شک کمبود بودجه، طلب شهریه از والدین را در مدارس دولتی شدت می بخشد که این امر به شدت بر قشر محروم جامعه فشار مالی وارد می نماید که باعث می گردد والدین، دانش آموزان را از تحصیل باز داشته و بدون مهارت روانه بازار کار نمایند.

رقم بالای بچه ها کار که اکنون به دغدغه بیشتر فعالان اجتماعی بدل شده، نمونه ای از اجرای سیاست های بدون تدبیر در حوزه آموزش و پرورش است و تازه این ناعدالتی های آموزشی سرمنشا ایجاد بسیاری از ناعدالتی های اجتماعی و ایجاد شکاف طبقاتی در آینده بوده که کاملاً در تقابل با بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی می باشد.

راه چاره دوم؛ دولت برای جبران 16 هزار میلیارد تومان کسری بودجه، طرح خرید خدمات آموزشی پیش می گیرد که در این طرح معلمان حقوقی بسیار کمتر از یک کارگر با تأخیری چند ماهه دریافت می نمایند، بیمه آنان نصف سال محاسبه می گردد و در نتیجه انگیزه ای برای تعلیم و تربیت ندارند. زنگ خطر اجرای این طرح در روستا ها و مناطق محروم به دلیل کاهش کیفیت آموزش به صدا درآمده است.

این سیاست های غلط دولت در زمینه بودجه آموزش و پرورش در بحث پرداختی های حقوق ثابت معلمان هم موثر خواهد بود، به نوعی نه تنها معیشت این قشر فرهیخته جامعه را با دشواری روبرو می نماید، بلکه انگیزه آن ها برای ارائه کار با کیفیت به دانش آموزان را هم با چالش جدی روبرو می سازد.

فاطمه زهرایی- فعال دانشجویی دانشگاه فرهنگیان خراسان شمالی

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.