کتاب فرنی و زویی، روایتی از فرزندان خانواده گلس

به گزارش مجله جهانگیر، شاید تا به حال در داستان ها و فیلم ها با لحظه ای روبرو شده باشید که در آن قهرمان داستان باید میان دانستن و ندانستن انتخاب می کرد؛ میان رنج و آسودگی. همیشه افرادی که دانستن را ترجیح می دادند باید با رنج تمایز از بقیه افراد جامعه، تنهایی و مسائل پر شمار دیگری کنار می آمدند. کتاب فرنی و زویی یکی از کتاب هایی است که به تعارض ها، افکار و شیوه زندگی این افراد می پردازد.

اگر به دنبال کتابی پر از فراز و فرود و ماجرا می گشت، فرنی و زویی انتخاب خوبی برای شما نیست. این کتاب در خانه خانواده گلس در نیویورک می گذرد و بخش عمده داستان این کتاب را گفت و گو های اعضای خانواده با یکدیگر و نظرات و عقایدشان می سازد.

خانواده گلس دارای 7 فرزند است که در این کتاب تا حدی به 4 فرزند از این خانواده پرداخته می گردد.

سیمور که مظهر خرد و کمال است و خودکشی نموده. در هر گوشه از کتاب که اشاره ای به سیمور می گردد از حرف ها و جملاتش مانند جملات یک قدیس یا یک پیشوا یاد می گردد. سیمور جواب همه چیز را می دانسته و در لحظه ای که همراه زویی به اتاق او و بادی سر می زنیم از خواندن جملاتی که بر تخته سفید پشت در اتاق نوشته بود شگفت زده می شویم. مانند بخش زیر به تقسیم بندی در رابطه با اعتقاد به خدا می پردازد.

بادی فرزند دیگر این خانواده است که از نظر سنی به سیمور نزدیک تر است و جملات نقل شده از سیمور را بیشتر از زبان بادی می شنویم. او دور از خانواده، در خانه ای کوچک که برق کشی نشده در نزدیکی یک پیست اسکی زندگی می نماید.

فرانسیس یا همان فرنی، دختر بیست ساله خانواده است. دختری که علاقه مند به فلسفه و عرفان است و دچار بحرانی معنوی شده.

زویی برادر عظیم تر فرنی است. او بازیگر است؛ بازیگری که فیلم نامه هایی که به او پیشنهاد می گردد را به سخره می گیرد. زویی که قبلا بحرانی مشابه بحران فرنی را تجربه نموده سعی دارد به او یاری کند.

هوش زیاد؛ مشکل عظیم فرزندان خانواده گلس

همه فرزندان این خانواده از کودکی دارای دانش و معلومات زیادی بودند. آن ها پایه ثابت و برنده همیشگی برنامه کودک دانا بودند؛ البته این هوش فراوان و نوع نگاه متفاوت، هر یک از آن ها را به گونه ای با جامعه ای که در آن زندگی می کردند غریبه می کرد. غریبگی که در گوشه گوشه صحبت های زویی و فرنی خود را نشان می دهد:

فرنی از اهداف و انگیزه های افراد حتی در محیط های دانشگاهی بیزار شده و با خواندن کتابی به نام سلوک زائر به عرفان روی آورده است. او در توصیف علت بیزاری خود از دانشگاه می گوید:

درباره نویسنده

زندگی سلینجر نویسنده کتاب فرنی و زویی هم دست کمی از شخصیت های رمانش ندارد. او از سال 1953 تا سال 2010 را در گوشه گیری و سکوت گذراند؛ بدون این که هیچ اثری از خود برجای بگذارد.

سلینجر در آثارش دو خانواده معروف دارد.

خانواده گلس که در رمان های فرنی و زویی، تیرهای سقف را بالا بگذارید، نجاران و سیمور: پیشگفتار، شانزدهم هاپ ورث 1924به آن ها پرداخته می گردد.
خانواده کالفیلد که در ناتوردشت با آن ها آشنا می شویم.

شخصیت های هردو خانواده در گوشه و کنار دیگر آثار سلینجر نیز حضور دارند و در داستان های دیگر سلینجر به ابعاد دیگر زندگی آن ها پرداخته می گردد.

خانواده گلس را شاید بتوان آینه شخصیت و افکار سلینجر دانست. سلینجر زندگی مرموزی داشت. با این وجود و با گذر سالیان فراوان همچنان کتاب ناتوردشت و دیگر آثار او محبوب هستند. و این مسأله شاید خود گواهی بر این باشد که در زندگی امروز ما که بسیار بیشتر از زیست هولدن کالفید و زویی گلس درگیر نمایش و تظاهر شده است، جست و جوی اصالت و بیزاری از این همه رنگ و لعاب تبدیل به احتیاج درونی عمیق تری برای انسان ها شده است.

کتاب فرنی و زویی با توصیه استعاری زویی به فرنی که از سیمور نقل می کرد، به خاتمه می رسد:

اگر از علاقه مندان به هنر هفتم هستید و می خواهید نسخه ایرانی شده فرنی و زویی را ببینید، فیلم پری داریوش مهرجویی برداشتی از این کتاب و با تمرکز به فصل اول آن فرنی است.