شاه قجری در کوچه اندرونی - مجله جهانگیر

خبرنگاران ـ سمیرا باباجانپور: حرکت تند زندگی شهری مجال اندیشیدن به ساده ترین اتفاقات زندگی شهری را گرفته است. این روزها کمتر کسی به این فکر می نماید که چرا محله ای که در آن زندگی می نماید فلان اسم و فلان نشان را دارد، مثلاً ساکنان امروزه پونک نمی دانند که خیابان معروف پونک که برگرفته از پونه است به دلیل پونه های زیادی که در این محدوده می رویید انتخاب شد یا در گذشته وقتی محله اکباتان ساخته شد چون در محدوده پارک ارم باغ وحش بود به آن واگن خانه یا فیل خانه هم می گفتند. محله حصارک هم به این دلیل حصارک نام گرفت که قبلاً دامداران در این محله دام خود رابرای چرا به کوه های اطراف می بردند و دور تا دور آن را حصارکشی کردند. از آن پس همه آنجا را حصارک صدا زدند. جالب ترین و قدیمی ترین خیابان های منطقه5 روایت های شنیدنی از این دست بسیار دارد.

غریب آباد

توجه به بافت بومی و اصالت محلی پیش از این از صندلی ویژه ای نزد مردم برخوردار بود. غریب آباد به جایی می گفتند که غریبه ها و غیربومی ها در آن محل ساکن شده بودند. اهالی کن حاضر نمی شدند خانه هایشان را به غریبه ها بفروشند برای همین مهاجرانی که به کن می آمدند مجبور به حاشیه نشینی بودند. این محل که امروز از سه راه مدرسه تا سر دره را شامل می گردد زمانی محل سکونت مهاجران وردیجی، حصارکی، فرحزادی، طالقانی و... بوده است.

میدان پشته

میدان پشته جایی بیرون از محله های مسکونی کن بود. امروز همه آن محل تبدیل به خانه های کوچک و بزرگی شده است. نقل است که سال های خیلی دور جنگی در این محل در گرفته و کشته های زیادی به جا مانده است، به همین دلیل تا سال ها این محل به نام میدان کشته معروف بوده است، اما بعدها تغییر نام پیدا می نماید و می گردد میدان پشته. بعضی نیز معتقدند که چون این محل خارج از کن بوده به میدان پشته معروف شده، یعنی میدانی که پشت کن واقع شده است.

کوچه سیدا

کوچه سیدا همان کوچه سیدهاست. به این معنی که زمانی در محله سرآسیاب کوچه ای وجود داشته که در آن تعدادی سید زندگی می کردند و به همین دلیل نام آن به کوچه سیدا معروف شد. امروز هم این کوچه در لفظ محلی ها به نام کوچه سیدا شناخته می گردد.

باغ پشته

کوچه باغ پشته کوچه ای است که از نزدیکی های چهارراه شیدا آغاز می گردد و تا محله سرآسیاب می رود. این کوچه روزگاری باغ بزرگی بوده و چون این باغ در بلندی تپه ای قرار داشته به نام باغ پشته معروف شده است. اگر گذرتان به این کوچه بیفتد هنوز آثاری از باغ های قدیم در آن وجود دارد.

کوچه آب انبار

هر محله برای خود یک آب انبار داشته تا اهالی محل آب شرب مورد احتیاج خود را از آن تأمین نمایند. کوچه آب انبار که در محله سرآسیاب و بعد از کوچه سیدا واقع شده است روزگاری محل زندگی بعضی اهالی این محل بوده و به خاطر نزدیکی به آب انبار کوچه باارزشی هم به حساب می آمد.

سردره

به دلیل اینکه کن در کوهپایه بوده دره های کوچک و بزرگ زیادی هم داشته و دارد. یکی از این دره ها دره زرنو است. می گویند سردره محل تجارت و خرید و فروش کالا بود. قدیمی ترها یادشان می آید که شترهایی به صورت کاروان به این محل آورده می شدند تا بارهایشان به فروش برود. در واقع سردره بازار روز کنی ها بوده که از راه های دور هم برای خرید به اینجا می آمدند.

باغ شاه

قدیمی ها گاهی برای بزرگ جلوه دادن هر چیزی یک شاه به آخر اسم ها اضافه می کردند. باغ شا همان باغ شاه است که البته اینجا نه باغ پادشاهی بوده و نه پادشاهی به این باغ آمده است. تنها به این دلیل معروف شده که به تعبیری بزرگ ترین باغ کن بود. محل این باغ هم نزدیکی های امامزاده محمد(ع) است و الان تقریباً چیزی از آن باقی نمانده است. کوچه ای هم که از کنار باغ می گذشت به کوچه باغ شاه یا کوچه امامزاده معروف بود.

کوچه اندرونی

مشهورترین کوچه کن همین کوچه اندرونی است که سر کوچه درخت چنار بسیار قدیمی واقع شده است. این کوچه که در مرز محله سرآسیاب و میانده واقع شده است به نوعی اندرونی ناصرالدین شاه محسوب می شد و این پادشاه قجری برای ییلاق گاهی به اینجا سر می زد.