ایده ای برای گذر از بحران مالی - مجله جهانگیر

فرشاد کاس نژاد | این پول فیفا نیست، بلکه پول فوتبال است. این ارزشمندترین جمله جیانی اینفانتینو درباره ذخیره 2،7 میلیارد دلاری فیفا در روزهای بحرانی شیوع ویروس کرونا و تعطیلی فوتبال است.

فیفا می خواهد این ذخیره 2،7 میلیاردی را برای بخش هایی از فوتبال که از تعطیلی مسابقات آسیب اقتصادی دیده اند، سرمایه گذاری کند. اسم این تصمیم نه یاری است و نه هزینه، بلکه سرمایه گذاری دوباره فیفا برای رهایی فوتبال از ورشکستگی است.

سایت بازار ورزش دیروز درباره موضوعی نوشته بود که شاید در آینده در رشته های ورزشی دیگر نیز به یک تصمیم همیشگی تبدیل گردد تا بخشی از ضررهای اقتصادی احتاقتصادی در آینده جبران گردد: مسئولین برگزاری تورنمنت تنیس ویمبلدون در 17 سال گذشته این مسابقات را در برابر پاندمی بیمه نموده بودند و حالا در پی لغو مشهورترین و قدیمی ترین تورنمنت تنیس دنیا به دلیل پاندمی کرونا، این رقابت ها مبلغ 141 میلیون دلار از بیمه خسارت می گیرد. در واقع برگزارنمایندگان ویمبلدون برای یک شرایط اضطراری مثل پاندمی برنامه داشتند، در 17 سال اخیر سالانه 2 میلیون دلار به عنوان حق بیمه پاندمی پرداخت می کردند. البته این رقم تنها بخشی از ضرر اقتصادی ویمبلدون را جبران می نماید.

فوتبال شاید به غیر از رو آوردن به بیمه ها، خود را در آینده با رفتارهای جدید اقتصادی پیدا کند. اما امروز وقت نجات بخش های آسیب دیده فوتبال است و بخشی از این وظیفه را فیفا برعهده گرفته است.

در ایران اما فدراسیون فوتبال هرگز توان اقتصادی یاری به باشگاه ها را ندارد و البته موضوع دیگر این است که فوتبال ایران چون از بنیان یک فعالیت اقتصادی زیانبار است، با تعطیلی مسابقات چندان به زیان هایش اضافه نمی گردد. باشگاه ها نه حق پخش تلویزیونی دریافت می نمایند و نه درآمدهای روز مسابقه برای شان اهمیتی دارد. عادت باشگاه های ایرانی به دست آوردن پول از منابع غیرشفاف و عجیب است که احتمالاً متوقف نمی گردد.

فدراسیون فوتبال این روزها منتظر برگزاری دوباره لیگ هاست و درباره اینکه باشگاه ها چگونه این روزها را سپری می نمایند، ایده و نظری ندارد. البته از فدراسیونی که خود با طرح همیشگی موضوع مطالباتش از فیفا دنبال قرض دریافت از دولت است، توقع دیگری نمی رود. فدراسیون فوتبال سال هاست با اعلام اینکه تحریم های بانکی مانع دریافت مطالباتش از فیفاست، روزگارش را با قرض دریافت می گذراند و همواره مدعی استقلال اقتصادی است. اما واقعیت این است که تمام یاری های فیفا مسائل اقتصادی فدراسیونی را که می تواند فقط در یک قرارداد بیش از 6 میلیون یورو به خود زیان برساند، حل نمی نماید.

فوتبال ایران اندیشه و فکری برای گذر از مسائل و آثار اقتصادی شیوع کرونا بر فوتبال ندارد و بدون ایده و راهکار روزها را می گذراند. دوباره با انبوهی از بدهی ها در پایان فصل نیمه تمام یا تمام شده لیگ روبرو خواهیم شد و دوباره راه هایی برای پرداخت نکردن و به تعویق انداختن پیدا می گردد تا پایان باشگاه ها با شکایت و جریمه و محرومیت روبرو شوند. چرخه ای که به عادت فوتبال ایران تبدیل شده و کرونا هم نمی تواند تغییری در رفتارها پدید بیاورد.