آرامگاه سید ابوالوفا شیراز - مجله جهانگیر

گفتنی است که آرامگاه سید ابوالوفا شیراز، دارای گنبدی نسبتاٌ بزرگ بوده و ضریحی زیبا هم در وسط حرم به چشم می خورد. ابعاد این ضریح 2 در 5/1 متر بوده و مشبک است. ساختمان قدیمی این امامزاده اتاقی بوده که در قسمت پشتی آن سالن و حیاطی قرار داشته است. تا این که، حرم را تخریب کردند و بنایی تازه مطابق نقشه ای طراحی شده از طریق اداره کل اوقاف و امور خیریه استان فارس ساخته شد. لازم است بدانید که در زمان گذشته اطراف این امامزاده قبرستانی واقع شده بود. اما اکنون این قبرستان به خیابان و خانه تبدیل شده است.

همچنین، مقبره میرزا عبدالله پسر میرزا محمود حکیم در کنار آرامگاه این سید عالی مقام واقع شده است. این فرد عالم و دانا، نوه وصال شیرازی بوده و در ریاضیات، ادبیات، شعر و شاعری و علم طب مهارتی خاص داشت. میرزا عبدالله، پس از یک سال اقامت در شهر بمبئی به شیراز بازگشته و امر خطیر طبابت را در پیش گرفت. وی پایان در همین شهر دار فانی را وداع گفت.

مردم ایران از دیرباز اعتقاد عجیبی به امامزاده ها داشته و همیشه برای گرفتن حاجت به این اماکن مقدس می رفتند. علاوه بر این، آرامش گرفته و روح جانی تازه می کردند. این سنت و رسم دیرینه هنوز هم در میان مردم این مملکت رواج داشته و نوعی مسکن روح به شمار می رود. در واقع، مردم این افراد را به خاطر ایمان و اعتقاد و نسلشان که معمولاٌ به ائمه اطهار باز می گردد، به خدا نزدیک تر می دانند. حتی در بسکمک از امامزاده ها، مراسم نذری پزان و نذری پخش کردن هم به راه است. امامزاده ابوالوفا شیراز نیز یکی از آن هاست. چه بسیار مسافرانی که با زیارت این امامزاده حاجت قلبی خود را نگرفته و به خواسته های خود نرسیده اند. پس بنابراین اگر به شیراز مسافرت کردید سری هم به این مکان پاک و مقدس بزنید تا در محیط معنوی آن به آرامشی وصف ناپذیر برسید.

منبع:سیـری در ایـران

آرامگاه سید ابوالوفا شیراز، در چهارراه پانزده خرداد اول خیابان نادر و نبش کوچه 13 قرار گرفته و اهالی شیراز اعتقاد عجیبی به مرقد این سید بزرگوار دارند. ابوالوفا شیرازی، معروف به امامزاده سید ابوالوفا از نوادگان امام حسن مجتبی بوده که در قرن چهارم هجری می زیسته است. در واقع، ایشان با شاه داعی الله در یک دوره زندگی کرده و برای وی ارادت و احترام خاصی قائل بوده اند. این بقعه متبرکه، با کمک افراد خیر و مذهبی شیراز و اداره اوقاف و امور خیریه استان فارس در سال 1383 مورد بازسازی قرار گرفت. از جمله چیزهایی که نظر شما را در این بنای مقدس به خود جلب می کند، کاشی کاری سردر ورودی این آرامگاه بوده که مزین به نام امامزاده، سال بازسازی و نام سازنده آن است.

گفتنی است که آرامگاه سید ابوالوفا شیراز، دارای گنبدی نسبتاٌ بزرگ بوده و ضریحی زیبا هم در وسط حرم به چشم می خورد. ابعاد این ضریح 2 در 5/1 متر بوده و مشبک است. ساختمان قدیمی این امامزاده اتاقی بوده که در قسمت پشتی آن سالن و حیاطی قرار داشته است. تا این که، حرم را تخریب کردند و بنایی تازه مطابق نقشه ای طراحی شده از طریق اداره کل اوقاف و امور خیریه استان فارس ساخته شد. لازم است بدانید که در زمان گذشته اطراف این امامزاده قبرستانی واقع شده بود. اما اکنون این قبرستان به خیابان و خانه تبدیل شده است.

همچنین، مقبره میرزا عبدالله پسر میرزا محمود حکیم در کنار آرامگاه این سید عالی مقام واقع شده است. این فرد عالم و دانا، نوه وصال شیرازی بوده و در ریاضیات، ادبیات، شعر و شاعری و علم طب مهارتی خاص داشت. میرزا عبدالله، پس از یک سال اقامت در شهر بمبئی به شیراز بازگشته و امر خطیر طبابت را در پیش گرفت. وی پایان در همین شهر دار فانی را وداع گفت.

مردم ایران از دیرباز اعتقاد عجیبی به امامزاده ها داشته و همیشه برای گرفتن حاجت به این اماکن مقدس می رفتند. علاوه بر این، آرامش گرفته و روح جانی تازه می کردند. این سنت و رسم دیرینه هنوز هم در میان مردم این مملکت رواج داشته و نوعی مسکن روح به شمار می رود. در واقع، مردم این افراد را به خاطر ایمان و اعتقاد و نسلشان که معمولاٌ به ائمه اطهار باز می گردد، به خدا نزدیک تر می دانند. حتی در بسکمک از امامزاده ها، مراسم نذری پزان و نذری پخش کردن هم به راه است. امامزاده ابوالوفا شیراز نیز یکی از آن هاست. چه بسیار مسافرانی که با زیارت این امامزاده حاجت قلبی خود را نگرفته و به خواسته های خود نرسیده اند. پس بنابراین اگر به شیراز مسافرت کردید سری هم به این مکان پاک و مقدس بزنید تا در محیط معنوی آن به آرامشی وصف ناپذیر برسید.