ده میلیون کانادایی به علت گاز رادون در معرض خطر سرطان ریه قرار دارند. - مجله جهانگیر

این یافته ها به این معناست که حدود 10.3 میلیون نفر از کانادایی ها در معرض این گاز سمی قرار دارند که می تواند به مرور زمان خطرات جدی برای سلامت، به ویژه خطر ابتلا به سرطان ریه، به همراه داشته باشد.

به همین علت، ضروری است که ساکنان به ارزیابی و کاهش سطوح رادون در خانه های خود توجه ویژه ای داشته باشند.

دکتر پاول مکارسکی، از برنامه ملی رادون سلامت کانادا، در بیانیه ای اظهار داشت: در 12 سال گذشته، شواهد بیشتری حاکی از افزایش تعداد خانه هایی با سطح بالای گاز رادون بوده است.

گزارش سال 2024 نگاهی جامع تر و به روزتر از سطح این گاز در سراسر کشور ارائه می دهد و بر اهمیت محافظت از کانادایی ها در برابر این گاز سمی در منازلشان تأکید دارد.

این گزارش بعلاوه بر احتیاج به اقدام های پیشگیرانه مانند نصب سیستم های تهویه مناسب و انجام آزمایش های منظم در خانه ها تأکید می نماید.

کارشناسان به ساکنان کانادا توصیه می نمایند که سطح رادون خانه های خود را اندازه گیری نمایند، چرا که این گاز بدون بو و رنگ بوده و تنها با ابزارهای خاص قابل شناسایی است.

گاز رادون چه نوع گازی است؟

گاز رادون گازی بی رنگ، بی بو و رادیواکتیو است که پس از سیگار، دومین عامل بزرگ بروز سرطان ریه در دنیا به شمار می آید. این گاز در اثر تجزیه اورانیوم، که به طور طبیعی در خاک و سنگ های کانادا وجود دارد، فراوری می گردد.

رادون می تواند به وسیله هرگونه شکاف یا روزنه ای که ارتباطی بین ساختمان و زمین برقرار می نماید، به داخل خانه نفوذ کند. این شکاف ها ممکن است شامل ترک های کف و دیوار، اتصالات ساختمان، اطراف لوله ها، قاب پنجره ها، چاه ها، زهکش ها و حفره های دیوار باشد.

طبق گزارش منتشر شده، نزدیک به 10 میلیون کانادایی به علت حضور این گاز در خانه های خود، در معرض خطر بالای سرطان ریه قرار دارند.

اندازه گاز رادون در منازل تحت تأثیر عواملی مانند نوع خاک، قدمت ساختمان و سیستم تهویه قرار می گیرد، به طوری که سطح آن در هر خانه ای می تواند متفاوت باشد.

این گزارش بعلاوه هشدار می دهد که هیچ کجای کانادا از خطر این گاز سمی مصون نیست. از این رو، به تمامی ساکنان توصیه می گردد که برای حفظ ایمنی خود و خانواده شان، سطح گاز رادون در خانه های خود را اندازه گیری نمایند.

دانشگاه کلگری تأکید نموده است که قرار گرفتن مداوم در معرض گاز رادون، عامل اصلی سرطان ریه در افرادی است که سیگار نمی کشند.

هرچه غلظت رادون در محیط افزایش یابد، احتمال ابتلا به سرطان ریه نیز بیشتر می گردد. به عنوان مثال، با هر افزایش 100 بکرل در متر مکعب، خطر سرطان ریه به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

آزمایش و کاهش گاز سمی

دکتر دورین ایزایف، انکولوژیست دانشگاه کلگری، تأکید می نماید که شناسایی گاز رادون تنها با استفاده از دستگاه های تخصصی امکان پذیر است و در صورت تشخیص سطوح بالا، باید اقدامات مؤثری برای کاهش آن صورت گیرد.

او به ساکنان توصیه می نماید که با شرکت های متخصص در این زمینه مشورت نمایند؛ این شرکت ها می توانند سیستم های تهویه مناسب را در زیرزمین ها نصب نمایند که به طور چشمگیری غلظت این گاز سمی را کاهش می دهد.

ایزایف بعلاوه یادآور می گردد که حدود یک دهه است که دانشمندان از خطرات جدی این گاز برای سلامت عمومی مطلع اند و به ویژه ساکنان آلبرتا در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

دکتر آرون گودرزی، عضو تیم تحقیقاتی دانشگاه کلگری، نیز می گوید: این گزارش تازه بینش عمیق تری از اندازه مواجهه کانادایی ها با رادون ارائه می دهد.

او هشدار می دهد که کانادایی ها یکی از گروه هایی هستند که بیشترین مواجهه با این گاز سمی را در سطح دنیای دارند. برای جلوگیری از سرطان های قابل پیشگیری، اقدام فوری و مؤثر ضروری است.

صاحبان خانه با انجام آزمایش های منظم و اجرای اقدامات کاهشی می توانند از سلامت خود و خانواده هایشان در برابر یکی از عوامل اصلی سرطان ریه حفاظت نمایند.

جمع بندی

طبق گزارش دانشگاه کلگری در سال 2024، 18 درصد از خانه های کانادایی دارای سطح بالای گاز رادون هستند که این شرایط حدود 10.3 میلیون نفر را در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه قرار می دهد.

رادون گازی بی رنگ و بی بو است که به طور طبیعی از تجزیه اورانیوم در خاک و سنگ ها فراوری می گردد و می تواند به داخل خانه ها نفوذ کند. افزایش مطلعی و اقدام های پیشگیرانه، مانند آزمایش و نصب سیستم های تهویه، برای کاهش خطرات این گاز سمی ضروری است.