ساخت یخچال فضایی - مجله جهانگیر

به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، یک بیانیه مطبوعاتی از دانشگاه پردو(Purdue) شرح می دهد که گروهی از مهندسان این دانشگاه با موفقیت فناوری یخچال جاذبه صفر را در آزمایش های ریزگرانشی روی زمین آزموده اند.

فضانوردان امروزه در فضا با رژیم غذایی متشکل از غذاهای کاملاً منجمد و خشک زندگی می نمایند. اکنون با برنامه ریزی های صورت گرفته برای بازگشت انسان به کره ماه و رفتن به مریخ و فراتر از آن، احتیاج به تهیه روش های جدید برای فضانوردان به منظور حفظ رژیم غذایی که مواد مغذی مورد احتیاج و همچنین وعده های غذایی خوش طعم تقویت نماینده روحیه را فراهم کند، به شدت احساس می گردد.

مشکل ساخت یخچال برای کار در فضا از این واقعیت ناشی می گردد که یخچال های استاندارد برای انجام فرآیند خنک سازی به نیروی گرانش وابسته هستند. به طور معمول یخچال، ماده خنک نماینده را از حالت مایع به بخار و دوباره به بخار تبدیل می نماید تا فضای داخلی خود را خنک نگه دارد.

تیم مهندسان دانشگاه پردو در چارچوب همکاری با شرکت ویرپول(Whirlpool) و فراوری نماینده تجهیزات ایر اسکوارد(Air Squared) که توسط برنامه تحقیقات نوآوری در مشاغل کوچک ناسا تاسیس شده، چالش پیچیده ساخت یخچال فضایی را بر عهده گرفتند.

این تیم در کوشش برای یافتن روشی برای حل مشکل گردش و کارکرد خنک نماینده در فضا، خاتمه یک یخچال تقریباً به اندازه یک دستگاه مایکروویو فراوری کردند که برخلاف یخچال های استاندارد، دارای کمپرسور بدون روغن است، به این معنی که کنترل آن در جاذبه صفر راحت تر است.

نمونه اولیه این یخچال فضایی، ماده خنک نماینده یا مبرّد را به وسیله چرخه فشرده سازی بخار با سرعت بیشتری می فرستد تا بتواند بدون احتیاج به جاذبه کار کند.

این تیم در اولین آزمایش این یخچال فضایی نشان داد که برخلاف یخچال های استاندارد می تواند وارونه بر روی زمین و در حضور جاذبه کار کند.

در مرحله بعدی، آنها یخچال فضایی را بر روی یکی از هواپیماهای ایجاد نماینده شرایط ریزگرانش سوار کردند. این یخچال در 30 شرایط بی وزنی مورد آزمایش نهاده شد که هر یک از آنها 20 ثانیه به طول انجامید و در همه آنها به خوبی کار کرد.

بنابراین به نظر می رسد که این یخچال در فضای بدون گرانش نیز درست مانند روی زمین کار می نماید.

تیم سازنده گفت که هنوز باید تجزیه و تحلیل بیشتری بر روی داده ها انجام گردد تا به عنوان مثال ببینیم طراحی آن از نظر انرژی در فضا کارآمد است یا نه و اینکه آیا می تواند برای ایستگاه فضایی بین المللی کارایی داشته باشد یا خیر.

با توجه به ماموریت اخیر فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) که اقامت شان 328 روز طول کشید و برنامه های ناسا برای کاوش اعماق فضا، این فناوری می تواند تقویت و پیشرفت چشمگیری برای ماموریت های فضایی آینده باشد.